Çabalarına ve katkılarına rağmen hevesi kırılınca istifa eden bir mühendisin ürettiği, çalıştığı fabrikaya faydası kanıtlanmış otomasyonu ve istifasına kadarki süreç

Yazılım geliştirme danışmanı Halit Çetin‘in LinkedIn’de paylaştığı yazısı, sektörde mühendislerin hevesini kıran ne kadar çok faktör olduğunu gösterir cinsten. Sebep olanlara ulaşır da belki ufak bile olsa bakış açısı kazandırabilir ümidiyle paylaşıyorum.

Bir mühendis neden mi istifa eder? Buyrun anlatayım.

Ben projelerimi birilerinin sayesinde değil, birilerine rağmen gerçekleştirdim. Size bir projemi yaparken başımdan geçenleri aktarayım.

Bir fabrikada üretim süreçlerini iyileştirecek elektronik ve yazılım projeleri üzerinde çalışmaya başladım. Bir gün elinde kızıl ötesi termal kamera ile fabrikada gezen bir teknisyen gördüm. Ne yaptığını sorduğumda bana elektrik motorlarının sıcaklığını ölçtüğünü söyledi.

Her saat başı tüm fabrikayı gezerek motorların sıcaklığını ölçüyor ve normalden fazla ısınan varsa motor sargılarını yakmadan kapatıp müdahale ediyorlarmış. Aklıma bunu otomatik ve sürekli yapabilecek bir sistem kurmak geldi.

Kızılötesi sıcaklık sensörü, mikroişlemci ve RF modül ile basit bir devre kartı tasarladım ve ilk motora montajını yaptım. Sıcaklık verisini RF ile alıp LCD ekranda gösteren başka bir alıcı modül tasarladım. Zamanla bu sistemi fabrikadaki en çok yanan motorları kapsayacak şekilde genişlettim ve bunları bir mesh sistemi ile birbirine bağladım.

Baş teknisyenin masasına koyduğum alıcı modül ile fabrikadaki bütün motorların sıcaklıkları anlık olarak görülebiliyordu. Beklenenden daha fazla ısınan bir motor olduğunda alıcı modül buzzer ile teknisyeni uyararak gerekli motorun bilgilerini de gösteriyordu.

Ama…

Teknisyenler ve patronlar bu otomasyon çözümünü çok sıcak karşılamadılar.

Teknisyenler bu otomasyon sistemi sayesinde tüm fabrikayı gezmek zorunda kalmadıkları için odalarında vakit geçirmeye başladılar. Patronlar ortada dolaşan teknisyenleri görmedikçe onların çalışmadığını düşünüp onlara iş tanımında olmayan işler vermeye başladı. Mesela birini ağaç budamaya, birini tuvalet temizlemeye diğerini ise toprak bellemeye gönderdi.

Teknisyenler patrona karşı dik duramadıkları için çözümü otomasyon sistemini söküp eski sisteme dönmekte buldu.

Ayrıca teknisyenlerin bu projeyi istememe sebeplerinden birisi de şuydu; Kıdemli teknisyenler daha genç ve acemi olanlara angarya iş yükleyerek onların üstünde otorite kurmaya çalışıyorlarmış. Bu angarya işi otomasyon sistemi yaparsa yeni gelenler üzerinde nasıl üstünlük kuracaklar ama değil mi?

Günün sonunda boşa giden onlarca elektronik parça, emek, zaman ve para… Elde var sıfır.

Şuna eminim ki bugün hala o fabrikada birileri elinde kamera ile boş boş gezip zaman öldürüyor. Patronlara iş yapıyormuş gibi gözüküyor ama kıyıda köşede telefonuyla takılıp vakit geçiriyor. Patronlar da onlar çalışıyor zannedip mutlu oluyor. Oysa herkes kendini kandırıyor.

Sevgili takipçilerim,

Hiçbir projem bana altın tepside sunulmadı. Hiçbir projemde sıkıntısız geçirdiğim bir günüm dahi olmadı. Ama pes etmedim, sabrettim ve projelerimi tamamladım. Her bir projemden çok farklı şeyler öğrendim.

Çalışmadan, çabalamadan birşeyler olmuyor. Konfor alanınızdan çıkıp yeni şeyler denemedikçe maalesef olduğunuz yerde kalırsınız.

Bağlantıyı Kopyala